W zależności od rodzaju i miejsca uszkodzenia możemy taką łąkotkę przyszyć lub w przypadku zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych usunąć - tymi sposobami kolano praktycznie całkowicie uwolnić od bólu.

Choroba zwyrodnieniowa nie zawsze i nie od razu oznacza endoprotezę. Odpowiednio wcześnie rozpoznana, może być skutecznie leczona - możliwe jest spowolnienie, czasem zatrzymanie, a niekiedy cofnięcie zmian zwyrodnieniowych.

Jeśli jakimś uszkodzeniem oddzieliła się chrząstka stawowa od podłoża kostnego, możemy ją specjalnymi, biowchłanialnymi śrubami, sztyftami, na nowo przymocować i przy zastosowaniu odpowiedniej techniki operacyjnej wyleczyć całkowicie chorobę, zapobiec rozwojowi artrozy.

Ta choroba stawu kolanowego jest podstępna i złośliwa. Dokładnie nie wiadomo co ją wywołuje, zwykle  zaczyna się bezbólowo, gdy ją diagnozujemy jest najczęściej za późno.

Uszkodzenia więzadeł krzyżowych kolana to najczęstsze uszkodzenia urazowe tego stawu. Klasyczne uszkodzenie sportowe jak naderwanie, pozwala się zeszyć.

W tym przypadku chodzi o przemieszczanie rzepki poza udową  powierzchnię stawową  na zewnątrz, do boku. Sytuacja ta może mieć przyczynę w uwarunkowaniach anatomicznych, lub dużo częściej, pourazową.

Osteotomia - korekcja osi kończyny - to dziś uznana metoda leczenia artrozy jednoprzedziałowej lub zaburzeń osi. Najbardziej właściwą drogą jest poprzedzenie takiego zabiegu artroskopią, w celu oceny stanu stawu.